ترجمه متالورژی

فلزشناسی به دو شاخه فلزشناسی ترکیبات آهنی (بعضی وقت ها با نام فلزشناسی سیاه نیز شناخته می شود) و غیرآهنی یا رنگی تقسیم می شود. فلزشناسی آهنی شامل فرآوری ها و آلیاژهایی برپایه ی آهن بوده و فلزشناسی غیرآهنی شامل فرآوری ها و آلیاژهای مبتنی بر سایر فلزات است. تولید فلزات آهنی 95 درصد تولیدات فلزی جهان را به خود اختصاص می دهد.

ریشه و تلفظ واژه متالورژی Metallurgy (فلزشناسی)

این واژه در اصل یک اصطلاح مربوط به کیمیاگران برای استخراج فلزات از غیرفلزات بوده است که پسوند urgy- بر فرآوری نمودن، و بالاخص ساختن، دلالت می نماید: در دایرةالمعارف بریتانیکا، 1797، نیز به همین معنا اشاره شده است. در اواخر قرن 19 این واژه به مطالعه علمی گستردهتری درباره ی فلزات، آلیاژها، و فرآوری های مرتبط اطلاق می شد.  ریشه واژهی متالورژی از واژهی یونان باستان: μεταλλουργός"" ، متلارگوس، به معنی "کارگر فلزات" ترکیب شده از واژه های ""μέταλλον " ، متالون، به معنی فلز و "+ ἔργον" ، ارگون، به معنی "کار" می باشد. در زبان انگلیسی این واژه با تلفظ /meˈtælədʒi/  در بریتانیا و اتحادیه اروپا رایج تر می باشد. تلفظ /ˈmetələrdʒi/ در ایالات متحده رایج تر بوده و جزو تلفظ های نخست نمایش داده شده در فرهنگ لغت های آمریکایی (مانند فرهنگ لغت های مریم وبستر و امریکن هریتج) است.

تاریخچه

اولین مورد استفاده بشر از فلز به نظر می رسد مربوط به فلز طلا است که می تواند به صورت آزاد یا "بومی" وجود داشته باشد. مقادیر اندک طلای طبیعی در غارهای اواخر دوره پارینه سنگی اسپانیا، 40000 قبل از میلاد مسیح، کشف شده است. نقره، مس، قلع و آهن شهاب سنگی نیز به صورت بومی قابل یافت بوده و در فرهنگ های باستان امکان جزئی فلزکاری را فراهم می نمودند. سلاح های مصری که از آهن شهاب سنگی ساخته می شدند در 3000 سال پیش از میلاد به عنوان "خنجرهایی از بهشتی" ارزشمند شمرده می شدند.

برخی فلزات را می توان از سنگ های معدن آن ها تنها با حرارت دادن سنگ ها در آتش بازیافت نمود: به ویژه قلع، سرب و (در حرارت بیشتر) مس، در فرایندی به نام گداختن. اولین شواهد از این نوع فلزشناسی استخراجی به هزاره ی پنجم تا ششم قبل از میلاد مسیح برمی گردد که در مکان های باستانی مجدنپیک (Majdanpek)، یارمووچ (Yarmovac) و پلوکنیک (Plocnik)، واقع در صربستان پیدا شده اند. تا به امروز، قدیمی ترین شواهد از گداختن مس در مکان باستانی بلوود یافت شده اند، که شامل تبر مسین 5500 سال قبل از میلاد مسیح مربوط به قوم وینکا است. نشانه های دیگری از فلزات دیرین از هزاره ی سوم قبل از میلاد در جاهایی مانند پالملا (در پرتقال)، میلارس (اسپانیا)، و استونهنج (انگلستان) کشف شده اند. با اینحال، مانند آنچه درباره دیگر مطالعات دوران ماقبل تاریخ صادق است، زمان آغاز دقیقی برای این موضوع نمی توان متصور شد و کشفیات جدید پیوسته و درحال پیشرفت می باشند.

پیشرفت های تاریخی در رابطه با متالورژی (فلزشناسی) آهنی را می توان در میان تنوع وسیعی از اقوام و تمدن های گذشته یافت. از جمله این تمدن ها می توان قلمروهای پادشاهی باستان و قرون وسطایی و نیز امپراتوری های خاورمیانه، خاور نزدیک، ایران باستان، مصر باستان، نوبیای باستان (شمال آفریقا)، و آناتولی (ترکیه)، ناک باستان، کارتاژ، یونانی ها، رومی ها و اروپای باستان، اروپای قرون وسطی، چین قرون وسطی، هند باستان و قرون وسطی، ژاپن باستان و قرون وسطی، و سایرین را نام برد. کاربردها، کاربست و ابزارآلات بسیاری در کار فلزشناسی چین باستان دخالت داشته یا لازم بوده اند، از جمله کوره های بلند، چدن، چکش های اهرمی لنگری هیدرولیکی، و دمنده های پیستونی دو طرفه.

در یک کتاب قرن شانزدهمی، نوشته ی جورج آگریکلا (Georg Agricola) با عنوان De re metallica فرایندهای بسیار پیشرفته و پیچیده ی معدن کاری سنگ فلزات، استخراج فلزات و فلزشناسی در آن زمان توضیح داده شده است. آگریکلا را به عنوان "پدر فلزشناسی" می شناسند.