ترجمه انگلیسی

زبان انگلیسی یک زبان ژرمنی غربی است که ابتدا در اوایل قرون وسطی در انگلستان سخن گفته می شد و هم اکنون یک زبان بین المللی است. اکثریت جمعیت بسیاری از کشورهای مستقل به این زبان به عنوان زبان اول سخن می گویند، مانند انگلستان، ایالات متحده ی آمریکا، کانادا، استرالیا، ایرلند، نیوزیلند و تعدادی از اقوام جزایر کاریب. همچنین این زبان زبان رسمی تقریباً 60 کشور مستقل می باشد و بعد از چینی ماندارین و اسپانیایی سومین زبان رایج مادری در جهان است. زبان انگلیسی به صورت گسترده به عنوان زبان دوم و زبان رسمی اتحادیه ی اروپا و بسیاری از کشورهای مشترک المنافع و سازمان ملل متحد و همچنین بسیاری از سازمان های دنیا فراگرفته می شود.

این زبان در قلمروی پادشاهی انگلوساکسون انگلیس، شمال شرقی اسکاتلند کنونی به وجود آمد. زبان انگلیسی بعد از تأثیر گسترده ی بریتانیای کبیر و انگلستان در امپراطوری بریتانیایی از قرن 17ام تا قرن 20 ام در جهان رواج پیدا کرد. با گسترش رسانه و تکنولوژی تحت تسلط آمریکا زبان اصلی گفتمان های بین المللی و زبان بین المللی در بسیاری از مناطق شده است.

زبان انگلیسی از لحاظ تاریخی از ترکیب گویش های مرتبط و نزدیک سرچشمه گرفته است که اکنون مجموعاً زبان انگلیسی قدیمی گفته می شوند و بعد در قرن 5 ام توسط ساکنین ژمنی ( انگلوساکسون ها) به سواحل شرقی بریتانیای کبیر آورده شد. واژه ی انگلیسی از نام آنگل و سرانجام از منطقه ی اجدادی آنگل ها (اشلسویگ-هولشتای کنونی) گرفته شده است. در ابتدا این زبان با هجوم وایکینگ ها در قرون 9 ام و 10 ام تحت تأثیر زبان اسکاندیناوی قرار گرفت. 

پیروزی نرمانی ها در قرن 11 ام در انگلستان باعث وام گیری ها از زبان فرانسوی نرمانی شد و واژگان و املاء آن ها از لحاظ ظاهری رابطه ی نزدیکی با زبان های رمانس برگرفته از لاتین رابطه ی پیدا کردند (بنابراین انگیلسی خود یک زبان رمانس نیست) و بعد به زبان انگلیسی میانه تبدیل شد. بزرگ ترین تغییر صوتی که در قرن 15 ام در انگلستان شروع شد یکی از حوادث تاریخی است که نشانگر ظهور انگلیسی مدرن از انگلیسی میانه است.

به غیر از ریشه های انگلوساکسون و فرانسه نرمانی، تعداد قابل توجهی از کلمات انگیسی بر اساس ریشه های لاتین ساخته شده اند، زیرا لاتین زبان بین المللی کلیسای مسیحی و زندگی روشن فکران اروپایی بوده است و سر منشاً بسیاری از واژگان علمی و تخصصی مدرن باقی مانده است.

به دلیل همانندسازی واژه ها از بسیاری از زبان های دیگر در طور تاریخ زبان انگلیسی مدرن دارای واژگان بسیار بزرگ با املای پیچیده و بی قاعده است، به خصوص املای واکه ها. انگلیسی مدرن نه تنها واژه ها را از زبان های اروپایی، بلکه از تمام جهان همانندسازی کرده است. دیکشنری آکسفورد بیش از 250000 واژه ی مجزا را ثبت کرد ه است که بسیاری از اصطلاحات تخصصی علمی و عامیانه را در بر نگرفته است.

انگلیسی، زبان عمومی

از آنجایی که زبان انگلیسی در بسیاری مناطق برای محاوره مورد استفاده قرار می گیرد بارها به عنوان زبان جهانی یاد شده است (زبان فرانسه در عصر مدرن 21) . اگر چه در بسیاری کشورها انگلیسی زبان رسمی نیست با این حال به عنوان زبان خارجی در آن کشورها غالباً تدریس می شود . « طبق معاده جهانی ، زبان انگیسی به عنوان زبان رسمی در ارتباطات هوایی و دریایی تعیین گردیده است » . انگلیسی یکی اززبان های رسمی سازمان ملل و بسیاری از سازمان های جهانی دیگر ( شامل کمیته المپیک ) می باشد .
در اتحادیه اروپا اغلب انگلیسی تدریس می شود . به استنباط اروپاییان از زبان خارجی کاربردی انگلیسی با 67% در صدر و سپس آلمانی با 17% و فرانسه با 16% قرار می گیرند . ( نظرسنجی 2012) . در بین آن دسته از کشورهای اتحادیه اروپا که انگلیسی زبان نیستند درصد بزرگسالانی که قادر به انگلیسی صحبت کردن می باشند به این ترتیب است : 90% در نیدرلند، 89% در مالت، 86% در سوئد و دانمارک ، 73% در قبرس و آستریا ، 70% در فنلاند ، بیش از 50% در یونان ، لوگزامبورگ ، اسلاویا و آلمان . طبق آمار سال 2012 به جز کشورهای انگلیسی زبان ، 38% از اروپاییان می توانند انگلیسی صحبت کنند این آمار در بین مردم ژاپن 3% می باشد .
کتاب ها ، مجلات و روزنامه های انگلیسی زبان در بسیاری کشورهای در سراسر جهان در دسترس هستند و زبان انگلیسی بیشترین کاربرد را در علوم مختلف دارد . با استناد به گزارش علمی در اوایل سال 1997 ، 95% از نویسندگان مقالات خود را به انگلیسی نوشته بودند در حالی که تنها نیمی از آنها در کشورهای انگلیسی زبان زندگی می کردند .
ادبیات انگلیسی به طور قابل توجهی غالب است . 28 % از کل حجم انتشارات جهان و 30% از محتوای وب در سال 2011 به زبان انگلیسی بوده اند .
این اافایش استفاده از زبان انگلیسی در سطح جهانی تا به حال تاثیر زیادی بر زبان های دیگر داشته است به این ترتیب که منجر به تغییر زبان و در مواردی حتی مرگ زبان بومی شده است ، به عیارت دیگر انگلیسی امپریالیسم زبانی است . انگلیسی خود را به یک زبان باز و زنده تبدیل کرده است که انواع مختلف زبان های محلی به انگلیسی به عنوان زبان اصلی تغذیه می شوند .

تاریخچه زبان انگلیسی

زبان انگلیسی با لهجه آلمانی، توسط مهاجران آلمانی که از بخش های مختلفی که امروزه هلند، شمال غربی آلمان و دانمارک نامیده می شوند، به بریتانیا آورده شده است. تا آن زمان جمعیت بومی بریتانیا در بریتانیایی که ساکنین آن رومی بودند، به خاطر قدمت 400 ساله رومیان بریتانیا، قبول کرده بودند که در کنار زبان آکرولکتال متأثر از لاتین، به زبان مشترک بریتونیک و زبان سلتیک نیز صحبت کنند. یکی از قبایل آلمانی که به بریتانیا آمد، آنجل بود، قبیله ای که بِد معتقد بود به طور کامل به آن جا نقل مکان کرده است. نام انگلستان ( از سرزمین انگلا یا سرزمین آنجلاها) و انگلیسی (اگلیسک قدیمی انگلیسی) از نام این قبیله گرفته شده- اما در همین دوره ساکسون ها، جوتها و طیف وسیعی از مردم آلمان از سواحل فریژیا، ساکسون پایینی، سرزمین جوت و جنوب سوئد نیز به بریتانیا نقل مکان کردند.
در ابتدا، زبان انگلیسی قدیمی سرشار از لهجه های متنوع بود، که در واقع بازتاب ریشه های متنوع انگلستان آنجلو-ساکسون بود، اما در نهایت این گویش ساکسون غربی بود که بر دیگر گویشها غالب شد، و در شعری که بوولف سروده نیز به آن اشاره شده است.
سپس، زبان انگلیسی قدیمی دو بار مورد هجوم قرار گرفت و تغییر کرد. اولین بار در قرن هشتم و نهم زمانی که ایوار بونلس و هافدان رگنرسون شروع به فتح و به استعمار در آوردن بخشهای شمالی جزایر بریتانیا کردند، زبان انگلیسی توسط سخنرانانی که به زبان آلمانی شمالی صحبت می کردند تغییر کرد. دومین بار هم در قرن یازدهم بعد از پیروزی نورمن بر انگلستان، توسط سخنرانانی که به زبان رمانس صحبت می کردند، مورد هجوم قرار گرفت. سپس نرمان به آنجلو-نرمان و آنجلو-فرانسه توسعه یافت و از این جا بود که مخصوصاً در دولت و دادگاه ها، لغات جدیدی به کار گرفته شد. همچنین طیف واژگان با لغات نرمنی و اسکاندیناوی گسترش یافت، این دو رویداد باعث ساده شدن دستور زبان و تبدیل شدن زبان انگلیسی به زبان قرضه شد- به طور غیر معمول هم لغات جدیدی که از سایر زبانها وارد می شد، می پذیرفت. بدنبال تهاجم نرمن، تغییرات زبانی در زبان انگلیسی بوجود آمد که امروزه از آن تحت عنوان انگلیسی میانه یاد می کنند؛ قصه های کانتربری جفری چاسر ، بهترین آثار شناخته شده در این زمینه هستند. در طول این دوره، برخی از اشکال لاتین، زیان بین المللی حیات روشنفکری اروپا بود- اولی، لاتین قرون وسطی کلیسای مسیح و بعدی لاتین رنسانس اومانیسم-سپس کسانی که متون کپی برداری شده را به زبان لاتین نوشتند، اصطلاحات جدیدی را در زبان ابداع کردند تا برای اشاره به اشیا و مفاهیمی که در زبان انگلیسی لغتی برای آن ها نبود، به مشکل بر نخورند.
قدمت زبان انگلیسی مدرن که شامل آثار ویلیام شکسپیر و شاه جیمز نسخه بیبل می شود، به سال 1550 بر می گردد، که بعد از آن انگلستان به یک قدرت استعماگری تبدیل شد و زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی در مستعمرات امپراطوری انگلستان رایج شد. در دوران پس از استعمار نیز برخی از کشورهای تازه تأسیس شده که دارای چندین زبان بومی هستند، تصمیم گرفتند به استفاده از زبان انگلیسی ادامه دهند و برای پیشگیری از مشکلات سیاسی به ترویج ذاتی زبان بومی که بر دیگر زبانها غالب است، پرداختند. در نتیجه رشد امپراطوری بریتانیا، باعث شد زبان انگلیسی در آمریکای شمالی، هند، آفریقا، استرالیا و بسیاری از مناطق دیگر پذیرفته شود- و این روند هم با ظهور ایالات متحده به عنوان یک ابر قدرت، در اواسط قرن بیستم تقویت شد.